Clubhuis van tennisclub Park Marlot

Waalsdorperlaan 4b
Open van 11.00 – 16.00 uur

De tennisbanen en het bijbehorende clubhuis van tennisclub Park Marlot liggen onzichtbaar verscholen in het groen even ten zuiden van de Waalsdorperlaan. Het clubhuis is vanaf een parkeerplaatsje via een smal wandelpad te bereiken. Het met riet gedekte gebouwtje stamt uit 1938. De architect ervan was Jacobus Johannes (Co) Brandes (1884-1955), een belangrijke vertegenwoordiger van de Nieuwe Haagse School (een sobere variant van de Amsterdamse School). Co Brandes heeft in Wassenaar en Den Haag heel veel gebouwd, variërend van landhuizen, villa’s, tot appartementengebouwen en scholen. Een mooi voorbeeld van zijn werk is de bebouwing van de woonwijk Marlot op de grens van Den Haag en Wassenaar. Blikvanger daar is de markante Parkflat Marlot.

Het clubgebouw is een mooi voorbeeld van de Engelse cottagestijl. Britse landhuizen uit de zestiende en zeventiende eeuw dienden als inspiratiebron voor architectuur die mooi aansloot bij een bosrijke omgeving. Bijzonder aan het clubhuis zijn de met donker hout beklede puntgevels die een Indische invloed doen vermoeden. Waarschijnlijk heeft Co Brandes inspiratie opgedaan bij het ‘Menangkabause Huis’ of ‘Sumatrahuis’, een groot houten huis dat in 1932 te zien was op de Indische tentoonstelling in het Haagse Westbroekpark. Op deze tentoonstelling waren allerlei zaken uit Nederlands-Indië (nu Indonesië) te zien. Het Menangkabause Huis stond na de tentoonstelling op diverse andere locaties in de stad en werd uiteindelijk afgebroken.

Het tennispark Marlot aan de Waalsdorperlaan is in 1938 ontstaan als een afsplitsing van de oudere tennisclub Marlot die te vinden is naast het huidige automuseum van Louwman aan de andere kant van de Rijksstraatweg. Het clubhuisje was aanvankelijk voorzien van een pergola, die na de Tweede Wereldoorlog is vervangen door een muurtje met windschermen. Tijdens de bezetting kwam het tennispark in het Sperrgebiet te liggen, wat inhield dat er geen mensen meer mochten komen. Het clubhuis raakte beschadigd, met name aan het dak. Het clubhuis is te zien in de oorlogsfilm Soldaat van Oranje uit 1977. Deze film toont een episode uit het leven van verzetsstrijder Erik Hazelhoff Roelfzema die in Wassenaar is opgegroeid.

Het tennispark Marlot had aanvankelijk vier tennisbanen, later uitgebreid naar zes. Het clubgebouwtje is inwendig uitgebreid met een extra verdieping waar kleedruimtes werden gerealiseerd. Uitwendig is er na de bouw weinig aan veranderd.

Tekst: Robert van Lit

Clubhouse of tennis club Park Marlot

Waalsdorperlaan 4b
Open from 11 a.m. – 4 p.m.

The tennis courts and clubhouse of tennis club Park Marlot are invisibly hidden in the greenery just south of the Waalsdorperlaan. The clubhouse can be reached from a parking lot via a narrow footpath. The thatched building dates from 1938. Its architect was Jacobus Johannes (Co) Brandes (1884-1955), an important representative of the New Hague School (a sober variant of the Amsterdam School). Co Brandes has built a lot in Wassenaar and The Hague, ranging from country houses and villas to apartment buildings and schools. A good example of his work is the development of the Marlot residential area on the border of The Hague and Wassenaar. The eye-catcher there is the striking Parkflat Marlot.

The clubhouse is a fine example of the English cottage style. British country houses from the sixteenth and seventeenth centuries served as a source of inspiration for architecture that fitted in nicely with a wooded area. A special feature of the clubhouse are the gables clad in dark wood, which suggest an Indian influence. Co Brandes was probably inspired by the ‘Menangkabause House’ or ‘Sumatra House’, a large wooden house that was on display at the Indies exhibition in the Westbroekpark in The Hague in 1932. This exhibition featured all kinds of things from the Dutch East Indies (now Indonesia). The Menangkabause House was located at various other locations in the city after the exhibition and eventually demolished.

The Marlot tennis park on the Waalsdorperlaan was created in 1938 as a spin-off of the older Marlot tennis club, which can be found next to the current Louwman car museum on the other side of the Rijksstraatweg. The clubhouse was initially equipped with a pergola, which was replaced by a wall with windbreaks after the Second World War. During the occupation, the tennis park was located in the Sperrgebiet, which meant nobody was allowed in that area. The clubhouse was damaged, especially the roof. The clubhouse can be seen in the 1977 war film Soldier of Orange. This film shows an episode in the life of resistance fighter Erik Hazelhoff Roelfzema who grew up in Wassenaar.

The Marlot tennis park initially had four tennis courts, but later expanded to six. The clubhouse has been extended internally with an extra floor where changing rooms have been realized. Externally, little has changed since construction.

Text: Robert van Lit